If not now, then when?

‘If not now, then when’ of ‘als niet nu, wanneer dan’? Dit is echt een vraag die je leven kan veranderen als je hem serieus neemt. Er zitten zóveel lagen in die vraag en zoveel waarde als je ermee aan de slag gaat! Laat het me uitleggen.

Uitstel is ons grootste obstakel om het leven waar we écht blij van worden voor onszelf te creëren. Ik voel het ook zo. Onderzoek zegt dat veel mensen in hun comfortzone blijven plakken en niet actief bezig zijn met het stellen en behalen van uitzonderlijke doelen. Dit doen ze (niet) vanwege angst, sociale druk of gebrek aan middelen. Of, in mijn geval, een wasmand die sneller groeit dan mijn motivatie. Serieus, ik denk dat hij stiekem een eigen leven leidt. En we geven dan toe aan deze interne weerstand, wat ertoe kan leiden dat we niet ons volledige potentieel benutten. Zonde, als je het mij vraagt.

Deze vraag ‘if not now, then when’ bracht me bij twee mensen die me raken en inspireren: Steven Pressfield en Mel Robbins.

Steven Pressfield heeft hier een boek over geschreven, The War of Art. Hij noemt het in zijn boek ‘Resistance’ – de innerlijke kracht die ons saboteert. Zijn idee is dat we nooit klaar zijn om te beginnen. Steven zegt ook: ‘Hoe belangrijker iets voor je ziel is, hoe meer weerstand je voelt. De stemmetjes die zeggen “doe het morgen”, “je bent niet goed genoeg”, “wie zit hier nu op te wachten” – dat is Resistance. En het wint, als wij niet nu starten.’

Ik heb die stemmetjes ook hoor, iedere dag meerdere keren zelfs. Zelfs nu, tijdens het schrijven. Wie ben ik nu helemaal om andere vrouwen te inspireren? Met mijn volle leven, heb ik daar wel tijd voor? Maar ja, als ik niet nu begin, wanneer dan wel? Vorige week nog dacht ik: ‘Zodra de keuken opgeruimd is, begin ik.’ Guess what? De keuken is een puinhoop en toch zit ik hier te typen. Dan blijft het in mijn hoofd zitten, waar niemand het ziet. Dan is het niet ‘echt’, alleen een gedachte. Nu ik het opschrijf en de echte wereld in help, is het wel echt.

De kracht van NU

Een van onze grootste valkuilen is dat we te veel in het verleden óf in de toekomst leven. Wij mensen hebben de neiging achterom te kijken naar wat we gedaan hebben, wat we niet gedaan hebben en vooral waar we gefaald hebben. Of we kijken vooruit en vertellen onszelf dat als we die ene baan hebben, we gelukkig zullen zijn. Of als we dat ene paar schoenen hebben, of die ene reis hebben gemaakt. Dán gaat de wereld voor ons open.

Maar eigenlijk zijn we altijd alleen maar nu. Gisteren bestaat niet meer (letterlijk) en morgen is er nog niet. We zijn alleen maar hier en nu. En nu kunnen we actie ondernemen; motivatie komt daarna pas.

Mel Robbins heeft hier een boek over geschreven: The 5 Second Rule. Actie komt vóór motivatie. Mel zegt dat je maar vijf seconden hebt om te handelen op een idee, anders praat je brein je eruit. Dus je moet aftellen van 5-4-3-2-1 en ga! Wachten op motivatie is nooit een goed idee. Vergeet het maar, motivatie komt pas als je begonnen bent.

Ik heb daar vandaag naar gehandeld. Ik voelde een vlaag van inspiratie en in plaats van daar lang over na te denken – ik had vandaag een kantoordag, de kinderen vragen aandacht, de hond moet uit – ben ik begonnen met het schrijven van deze blog, en hier is hij dan. Tussen twee meetings door telde ik af, negeerde ik de ongeopende post en begon. Oké, misschien heb ik per ongeluk een afspraak gemist, maar dat terzijde. Resultaat? Jij leest dit nu. Is het nu perfect? Nee, zeker niet, maar dat hoeft ook niet. Ik ben ook niet perfect en streven naar perfectie is zonde van je tijd.

Mijn leven – en misschien ook wel dat van jou?

Ik ben een werkende moeder van twee, met een hond die denkt dat hij mijn personal trainer is – zijn enige workout is mij aankijken tot ik de riem weer eens pak. Ik droom ervan om (weer) piano te spelen, lees heel graag boeken (met name over persoonlijke groei), luister veel podcasts en heb ook nog een huishouden te runnen. Oh ja, en een man die het leuk vindt me van tijd tot tijd te zien en spreken. Spoiler: hij krijgt meestal een kus en een ‘wacht even, ik typ nog één zin’. Ik worstel ook echt. Met de beschikbare tijd, de ruimte in mijn hoofd en vooral met het idee dat ik alles perfect moet doen.

Misschien herken je jezelf hierin. Voel jij ook die chaos die het leven soms kan zijn? Ik wil bijvoorbeeld beter voor mezelf zorgen. Misschien wil jij dat ook wel, maar heb je het gevoel dat dat pas kan als al het andere op orde is. Verrassing: dat moment komt nooit. De issues die er vandaag in je leven spelen zullen ooit natuurlijk op orde zijn (niets is voor eeuwig), maar dan zijn er wel weer nieuwe issues. Zoals toen de was eindelijk was weggewerkt, maar mijn man vervolgens besloot de tuin eens goed onder handen te nemen.

Het is echt belangrijk te beseffen dat fouten maken oké is. We leren ervan, we worden er beter van. Je hoeft iets ook niet alleen te doen, zolang je maar niet wacht tot het juiste moment. Dat is echt een grote valkuil, want dat zal nooit komen en zul je het dus ook nooit doen.

Momentum is alles

Ik heb de laatste tijd geleerd dat momentum veel belangrijker is dan het hebben van een perfect plan, en het levert veel meer op. Nu ik deze blog schrijf, al is het maar een uurtje, heb ik morgen zin om verder te gaan. Ik heb zelfs al een lijstje gemaakt met ideeën voor volgende blogs, podcasts en misschien zelfs wel een masterclass. Ik heb actie ondernomen en ben daardoor nu supergemotiveerd. Precies zoals Mel Robbins al zei: motivatie komt pas als je actie hebt ondernomen.

Als ik zou wachten tot ik een vrije dag heb, of ‘tijd’, dan blijft het bij een droom. Nu is het uit mijn hoofd en op jouw scherm. Het is echt geworden. De boodschap is dus ook: doe het nu. Wacht niet tot het perfecte moment, want dat bestaat niet.

Nu wil ik jou aanmoedigen eens na te denken over wat jij wil. Misschien wil je meer rust in je dag, of beter voor jezelf zorgen. Misschien wil je meer tijd met je kinderen doorbrengen, of vaker je hobby beoefenen? Begin dan vandaag nog en begin klein! Het hoeft niet perfect, als je maar begint. Dus stel dat je vaker zou willen gaan sporten, maar er nu geen tijd voor maakt. Stel dan niet als doel dat je vanaf morgen drie keer per week gaat hardlopen of over drie maanden een Hyrox gaat doen. Begin gewoon nu: tel 5-4-3-2-1, trek je schoenen aan en loop vijf minuten de ene kant op en vijf minuten weer terug naar huis. Of doe een dansje op je favoriete nummer in de woonkamer. Bonuspunten als je je kinderen mee kan laten dansen! Dit sluit zo mooi aan bij Robbins’ 5-secondenregel.

Momentum bouwt zichzelf op en hoe meer tijd je eraan besteedt, hoe gemotiveerder je raakt. Het is net als een dominoreeks. Gooi vandaag nog dat eerste blokje om en de rest gaat vanzelf!

Dit was mijn eerste blog. Hij hoefde niet perfect te zijn (dat kan ook niet, het is tenslotte mijn eerste, het is net als een pannenkoek), maar het is nu echt. Ik wil jou als drukke vrouw inspireren om vandaag ook die eerste kleine stap te maken naar die droom die je nu hebt. Om te accepteren dat fouten maken helemaal oké is, dat je hulp mag vragen en dat je nu mag starten. Zal het makkelijk zijn? Zeker niet. Maar is het het waard? Absoluut!

Wat is jouw ‘if not now, then when’-momentje? Deel het met me, op Instagram of als reactie op deze blog. Dan doen we het samen!